مشكلات املايي يا اختلال در درس املا مشكلي است كه تا به حال نتوانسته بصورت اساسي حل شود. از آنجائي كه مقطع ابتدايي اصل و زيربناي آموزش، و تكرار و تمرين حروف و كلمات زياد است و آموزگار كلاس براي تمامي دروس يك نفر بوده و تنوع دروس كمتر از مقاطع ديگر است لذا در ابتدايي اختلال در درس املا كمتر از ديگر مقاطع ميباشد و اختلالات املايي با جديت و دقت لازم پيگيري ميشود. اما زماني كه دانش آموز از ابتدايي خارج ميشود پيگيري ها در اين درس سير نزولي پيدا كرده و شتاب و برنامهريزي لازم را ندارد. لذا دانشآموزي كه ديپلم ميگيرد در نوشتن كلماتي كه در كتاب خوانده هم داراي مشكل ميباشد و متوجه ميشويم كه دانشآموز كلمات خوانده شده در كتب فارسي ابتدايي را هميشه صحيحتر از كتب فارسي راهنمايي و دبيرستان مينويسد.
تكرار و تمرين بيشتر، دقت در نوشتن مشق فارسي وكنترل روزانه تكاليف فارسي و تصحيح آن و اهميت دادن به اين درس و صرف وقت بيشتر در اين رابطه ميتواند مشكلات املايي را به حداقل خود برساند.بايد در نظر داشت كه نقش معلم در اين خصوص بسيار تأثيرگذار است.معلمي كه داراي ذوق و سليقه است و از ادبيات بالايي برخوردار است در رفع مشكلات موفقتر است.لذا داشتن يك معلم خوب خيلي مؤثرتر از ارائه راهكار و پيشنهاد است. زيرا اگر يك معلم نتواند اهل نظر باشد نمي تواند نظرات و راهكارهاي ديگران را بكار بندد.
نظرات شما عزیزان: