مقاله بررسی اجزاء و مدل های متداول سنجش دارایی های فکری

تعداد صفحات: 20 کد محصول :2841 حجم فایل:70,75 KB نوع فایل :rar

فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل :

چکیده:

دنیای کنونی، عصردانایی است. مواهب، دارایی های طبیعی و مشهود کلید کامیابی جوامع و سازمان ها نیستند، بلکه برخورداری و مدیریت سرمایه های نامشهود موجود در عرصه محیط پرتلاطم و چالش برانگیز سازمان ها، رمز موفقیت آنها محسوب می شوند. سازمان هایی که بتوانند این دارایی های نامشهود را به خوبی تشخیص دهند و آنها را مدیریت کنند، نسبت به رقبایشان از عملکرد بهتری برخوردار خواهند بود. جهت مدیریت این دارایی ها لازم است سازمان ها از وضعیت کنونی انها مطلع شده و برای رفع نقص و کمبودهای آنان اقدامات لازمه را به عمل آورند. هدف از این مقاله بررسی و مقایسه اجزا و مدل های متداول سرمایه فکری در سازمان می باشد. این پژوهش با استفاده از مرور کتابخانه ای و اینترنتی منابع فارسی و لاتین به بررسی و مقایسه اجزا و مدل های متداول سرمایه فکری پرداخته است.سرمايه انساني شامل دانش، مهارت و تجربیات کارکنان، مدیران و پاسخ موثر آنها به آینده بوده و منبع بازسازی استراتژیک، نوآوری و خلاقاست. سرمايه ساختاري به يادگيري و دانش مقرر در فعاليتهاي روزمره اطلاق می گردد و زیرساختار حمایتی سرمایه انسانی محسوب می شود. سرمايه رابطه اي نشان دهنده‌ی روابط رسمي و غيررسمي يك سازمان با ذينفعان خارجي و ادراكهاي آنها درباره سازمان و نيز تبادل اطلاعات بين سازمان و آنها است و عنصر افزایش دهنده ارزش آفرینی برای سازمانمی‌باشد. امروزه مدل های متنوعی برای شناخت و اندازه گیری سرمایه فکری در سازمان ها کار می روند نظیر مدل کارت امتیازی(تبديل رسالت و استراتژي به معيارهاي عملکرد، جهت سيستم مديريت و اندازه گيري استراتژيک سازمان )،حسابرسي سرمايه فکري(تعيين جايگاه سرمايه فکري سازمان درايجاد ارزش مالي)،رهیاب اسکاندیا(تقسيم ارزش بازار يک سازمان به دو دسته ي سرمايه مالي و سرمايه فکري)، شاخص سرمایه فکری(گردآوري مؤلفه‌هاي سرمايه فكري را در يك شاخص سازماني)و هدایتگر دارایی های نامشهود(ارزش بازار کل يک سازمان شامل ارزش خالص و مشهود سازمان همراه با سه نوع دارايي ناملموس) که هریک دارای ویژگیها و مزایای منحصربفردی هستند.در اقتصاد مبتني بر دانش، محصولات و سازمان ها بر اساس دانش زندگي مي کنند. در اين ميان موفق ترين سازمان ها آنهايي هستند که از دارايي ناملموس به نحو بهتر و سريع تري استفاده مي کنند. امروزه از سرمايه فکري به منظور خلق و افزايش ارزش سازماني استفاده مي شود و موفقيت يک سازمان به توانايي آن در مديريت اين منبع کمياب بستگي دارد.